Conform de wetgeving bescherming van persoonsgegevens bieden wij u ons Privacy & Cookie beleid aan. Dit beleid geldt voor alle services die wij als bedrijf verlenen.
Als ik aan Bert denk, dan is het vaak over hoe hij ook in moeilijke omstandigheden steeds het initiatief wist te behouden en de zaken naar zijn hand wist te zetten
Zoals bij voorbeeld bij een kasten-inspectie op de KMA, omstreeks 1960 door compagniescommandant majoor Kees Reeser:
KR: Koster, je mag geen radio in de PSU-kast hebben!
BK: Waarom eigenlijk niet majoor?
KR: omdat …eh…. eh…
BK: Omdat de kast dan niet meer dicht kan?
KR: Juist! Omdat de kast dan niet meer dicht kan.
BK: Maar als de radio dwars staat, kan de kast prima dicht, majoor.
KR: Wel, Koster dan mag het niet omdat …eh….eh…
BK: omdat ik stroom van het Rijk gebruik?
KR: Precies! Omdat je Rijks-stroom gebruikt!
BK: Maar mijn radio gebruikt batterijen, majoor.
KR (rood aanlopend): Nou dan mag het niet omdat ….eh….eh…
BK: omdat je een luister-vergunning moet hebben?
KR (opgelucht): Juist! Omdat je geen luister-vergunning hebt!
BK: maar die heb ik wel, majoor.
KR: (roder kleurend en weglopend) nou, Koster, dan mag het niet, omdat het verboden is. Doe nu je kast dicht!
Bert, je bent onvergetelijk.
Rust zacht, vriend.
Eric Warlicht
Toen ik vorige week het bericht ontving dat Bert was overleden, moest ik direct denken aan een uitnodiging van Bert op 1 mei 2022. Bijna 11 maanden geleden. Vooruitlopend op zijn overlijden nodigde hij ons reeds uit voor een gezellig samenzijn in het Theehuis Eldorado te Woudenberg,
Dat was kenmerkend voor Bert. Herinneringen aan vroeger moet je nog bij leven samen delen was toen zijn credo. Voor sommigen misschien ongewoon, of wellicht afwijkend. Vooral dat afwijken hoorde bij Bert. En zo herinner ik mij Bert altijd, toen we nog samen in actieve dienst waren. Hij kon personen ongeacht hun rang op ludieke wijze ontregelen. Daar heb ik vaak van mogen genieten. Die herinneringen kwamen weer boven in het Theehuis Eldorado. Ik mis onze “bilateraaltjes”.
Bert was voor mij een prettige baas, een gezellige collega en een fijne vriend.
Ik betuig mijn deelname bij het overlijden van Bert.
Voor mij betekent het afscheid heel wat.
Vanaf 2006 heb ik deelgenomen aan de vergaderingen van SOI. (NVOG). Als voorzitter leidde hij deze heel goed. Bert mocht ik heel graag.
Ik wens u allen veel sterkte bij dit afscheid voor nu en de toekomst.
Allereerst mijn medeleven en condoleances aan zijn vrouw Ineke, kinderen en kleinkinderen.
Bert was van 1975 tot 1993(!) bestuurslid van de VTDO. In zijn laatste jaren als voorzitter heb ik hem (ik was jong kapitein) voor het eerst leren kennen. Hij leidde zowel de bestuurs- als ALV vergaderingen op een zodanige ontspannen en toch ook strakke wijze, met veel humor, dat ik daar veel van heb opgestoken.
“Heb altijd aandacht voor degene met wie je aan tafel zit en/of spreekt”, was zijn motto en ik die wijze les van hem alle jaren daarna gebruikt tot de dag van vandaag!
Gesprekken met Bert waren altijd een feestje: inhoudelijk goed, scherp én met humor.
Het verlies van Bert is een verlies voor ons allen.
Herinnering aan Bert Koster van Ans van Eijken en Rob Gruijters
Het zal kort na het millennium zijn geweest dat wij ons aan wilden melden bij de bridgevereniging BCL. In die tijd een grote vereniging die thuis was in boerderij de Krakhorst in Leusden. Op de donderdag werd nog in drie lijnen gespeeld en er bestond een wachtlijst voor nieuwe leden.
Om lid te kunnen worden was er zelfs sprake van een heuse ballotage.
De voorzitter kwam bij ons thuis in Achterveld om te beoordelen of wij:
A wel geschikte personen waren om lid te kunnen worden en
B of wij überhaupt wel iets van het bridgen begrepen.
Ter voorbereiding hadden wij een aantal bridgeboeken moeten leren en Bert kwam ons hoogstpersoonlijk in Achterveld overhoren aan de hand van een aantal spellen, om te beoordelen of wij iets van het bridgen begrepen hadden
Zittend aan het hoofd van onze eettafel.
Afijn! Zijn conclusie was dat mevrouw er wel wat van begreep, maar over meneer had hij zo zijn twijfels. Toch mochten we door.
Hij zag zijn twijfels over Rob bevestigd toen hij kort daarna voor onderzoek op de afdeling Radiologie van het Elisabeth Ziekenhuis moest komen en hij de “archiefmedewerker” Rob met een stapel mappen met foto’s in de wachtkamer voorbij zag komen.
Het verbaasde hem niets. Tot hij op zekere dag bij deze “archiefmedewerker” op de onderzoekstafel lag voor een medisch onderzoek.
Hij viel een momentje stil, wat toch bijzonder was voor een spreker als Bert.
Vele malen heeft hij dit verhaal aan de bridgetafel verteld en in steeds smeuïgere bewoordingen.
Het blijft een leuk verhaal van een man die ons de grondbeginselen van het bridgen heeft bijgebracht en die van heel grote betekenis is geweest voor BCL.
Maar ook een man die oog had voor de uitdagingen waar de vereniging op dit moment voor staat en die hij tot op het laatst bleef steunen.
Koster zeg maar Bert .
Dat was onze kennismaking in oktober 1968 op de TH in Eindhoven. Het begin van een 55 jarige vriendschap,
Er volgende vele feestjes , meer dan 100 reunies.
Vakanties in spanje , samen op skivakanties.
Een jarenlange zakelijke samenwerking.
Een hechte band die voor mij veel betekend heeft.
Een man die je nooit meer vergeet
In de jaren dat Lisa en Bhodi nog klein waren, vierden we verjaardagen en feestdagen vaak samen met Bert en Ineke. Volgens mij zijn we zelfs eens in Leusden geweest met Kerst. Bert was een lieve grapjas die altijd geïnteresseerd luisterde en zelf ook goed was met onverwachte taalgrapjes.
Veel sterkte.
Op 21 maart j.l. is op 87 jarige leeftijd ons lid, oud voorzitter en erelid Bert Koster overleden. Hij was het nog langst levende lid van de club die in 1972 is opgericht. Bert was 47 jaar lid van de club, waarvan liefst 17 jaar als voorzitter.
Hij was niet alleen van grote betekenis voor het bridgen in Leusden, maar ook in het district en ook landelijk genoot Bert bekendheid. Vanwege zijn voorzitterschap van het district verleende de Nederlandse Bridge Bond hem met een Stuur. Het Stuur is een onderscheiding die is ingesteld om leden van de BridgeBond die zich als bestuurslid buitengewoon hebben ingespannen te eren en wordt toegekend door de NBB.
Zijn diverse voorzitterschappen kenmerkten zich door toewijding, inzet, onnavolgbare humor en relativerend vermogen. Dit leidde tot een authentieke voorzitter stijl.
Een opsomming van activiteiten is haast niet te doen, maar een aantal voorbeelden wil ik wel benoemen: Initiatiefnemer van de Cafédrive en later de Horeca drive, de Nacht van Leusden en het Leusdens kampioenschap.
Een andere passie van Bert was het geven van Bridge cursussen. Heel veel Leusdenaren zullen zich het bridge spel eigen gemaakt hebben via de cursussen van Bert. Er is zelfs een bridgeclub uit voortgekomen. De speelavond was de dinsdag en later is die club samengegaan met de Bridge Club Leusden en sindsdien speelt die club dus op 2 speelavonden.
Bert was ook iemand die innovatie en vernieuwing aanmoedigde. De dinsdagavond club werd een niet-roken club, wat nu de standaard is geworden. Ook kwam er plek voor het recreatief bridgen, wat tegenwoordig ook de aandacht krijgt die het verdient. Bert was dus ook een visionair.
Als er een crisis ontstond, zoals bijvoorbeeld de brand in de Krakhorst, die velen van ons zich nog wel zullen herinneren, nam Bert vanzelfsprekend de leiding en zorgde hij ervoor dat we een week later weer konden bridgen. Het grote netwerk wat hij bezat werd dan zeer effectief ingezet.
Een bridge club heeft ook kader nodig, waaronder wedstrijdleiders. Bert vond het geen probleem ook deze mensen op te leiden tot Clubleider A en B. Het werven van vrijwilligers kon Bert als geen ander.
Legendarisch waren de ALV’s waarin mensen achteraf zelf verbaasd waren dat ze een taak op zich hadden genomen. Met zijn kenmerkend gebruik van humor en overredingskracht creëerde hij zijn eigen vrijwilligers leger.
Ik heb Bert ook leren kennen als een begenadigd tekstschrijver. Toen we een van onze lustra vierden, ik meen in Venray, begon hij zijn dankwoord speech ca. 1 uur voor het einde van het lustrum te schrijven. Ik herinner mij het verhaal nog goed. Als een volleerd cabaretier zette hij diverse mensen met zijn typische humor in de spotlight. Ik herinner mij de geweldige sfeer in de zaal nog goed.
Ik denk dat hij dat kon omdat hij oprecht in mensen geïnteresseerd was. Hij kende de leden, bouwde een goede band met de mensen op en wist precies hoe hij ze moest benaderen. Het vinden van de juiste “toon die de muziek” maakt was een goed ontwikkelde vaardigheid van Bert.
Kortom, Bert kreeg zaken voor elkaar door mensen bij elkaar te brengen en ieder zijn/haar plek te geven die ze verdienden. Voor een hulpvraag bij Bert kon je altijd terecht, en nooit tevergeefs.
Vorig jaar vierde BCL haar 50-jarig jubileum, wat in het najaar gevierd zou worden. Bert wilde dit nog per se meemaken en zo geschiedde. Met hulp van Ria van Tilburg, altijd zijn assistente gebleven, heeft hij van dat weekend zeer genoten. Zijn klus was volbracht.
Daarna zelfs nog bridgen op dinsdag en donderdag avond. Hij kwam dan zelf met zijn auto, die wij wel even moesten parkeren, en ging genieten van zijn spelletje en de mensen. In november opperde Bert nog het idee om toch maar weer een cursus te starten om Piet Lagas te ontlasten. Als je van iemand kan zeggen dat hij in zijn harnas is gestorven, dan is het toch wel Bert.
Droevig nieuws, wij delen in jullie verdriet en wensen jullie veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Wij herinneren Bert als een duidelijke aanwezige en plezierige man met een groot gevoel voor humor en bindende eigenschappen tijdens onze jaarlijkse fietsweek.
We wensen Ineke, kinderen en kleinkinderen veel sterkte bij het verwerken van het overlijden van Bert.
Bert heeft in ons (bridge) leven altijd een belangrijke rol gespeeld.
Als penningmeester bij Bridgeclub Leusden heeft Hennie jarenlang prettig samengewerkt met Bert als voorzitter van Bridgeclub Leusden. HIj was een voorzitter die altijd luisterde en heel goed leiding gaf aan vergaderingen en daarbij aan de club.
We herinneren hem als een voorzitter die altijd met veel humor de zaak leidde.
Als bridgedocent heeft Piet veel van Bert geleerd. Hij liep onder andere stage bij hem en deed examen bij hem. Hij heeft overigens ook als voorzitter van de Nederlandse vereniging van bridgedocenten jarenlang leiding geven aan deze vereniging. Hij gaf zijn lessen altijd met enthousiasme en doorspekt met veel humor en dat heeft hij tot het allerlaatst toe gedaan.
We zullen zijn bevlogenheid, enthousiasme en kwaliteiten helaas moeten missen.
Lieve Ineke, Diana en Sjaco,
Ook langs deze weg mijn medeleven met het verlies van Bert! Het blijft een groot afscheid van een bijzondere man die ik al vanaf mijn 18e heb mogen kennen.
De diners bij de Chinees en Wok zullen me altijd bij blijven daar waar hij ons heeft geleerd te reflecteren op ons afgelopen jaar. En natuurlijk dat hij ons midden in de nacht lief naar Alicante bracht en ons nog veel later in de nacht al puzzelend aan tafel ons aam het opwachten was. Hij als geen ander snapte hoe dierbaar onze vriendschap is en was.
Wat mij het meest bijblijft als ik aan hem denk, is dat hij ALTIJD scherp van geest was, zelfs toen z’n lichaam hem in de steek begon te laten.
Dankbaar voor al die jaren met elkaar en die oneindig vele ervaringen die we met elkaar hebben mogen delen.
De mooie herinneringen zal ik altijd met me meedragen, jullie heel veel sterkte samen en blijf dicht bij elkaar!
Veel liefs Marc
Ik wens jullie heel veel sterkte bij het verwerken van jullie verlies.
Wat kan ik zeggen over Bert, of oom Bert, zoals ik hem nagenoeg mijn leven lang genoemd heb.
Ontzettend veel natuurlijk…. maar daarmee ook teveel om op te noemen. De gezamenlijke vakanties, zeilen, Pasen, wintersport, de bezoeken over en weer in Rijssen en Leusden. etc. etc.
Maar wat mij het meest bij is gebleven en wat ook het meest indruk op mij heeft gemaakt is de onvoorwaardelijke vriendschap tussen Bert en mijn vader Harry.
Een vriendschap zo hecht en onverwoestbaar dat ze stand hield zelfs tot voorbij de dood van mijn vader.
Elke keer als ik Bert sprak vertelde hij mij hetzelfde.. ongelofelijk dat Harry er niet meer is.. en wat mis ik hem verschrikkelijk.
Bert heeft een vol en rijk leven gehad en ik hoop dat hij op zijn laatste reis ook Harry weer terug zal vinden.
Bij een vriendschap als die van hun zou mij dat in ieder geval niet verbazen.
Nou Bert, op jouw begrafenis geen woorden van Harry zoals jij dat altijd verwacht en in gedachten had.
Maar het is goed zo.
Rust zacht.
Ineke en kinderen, gecondoleerd met dit grote verlies, wij hebben goede herinneringen aan hem, veel van hem geleerd, het was altijd gezellig bridgen met hem. veel sterkte de komende tijd.
Lieve Ineke, kinderen en kleinkinderen,
We zijn dankbaar voor de mooie jaren die we met Bert en natuurlijk ook met jou Ineke hebben gehad. Zijn humor, belangstelling, gezelligheid zal ons altijd bijblijven. 15 februari hebben we nog geluncht met de afspraak dat we dit snel weer, en dan bij ons, zouden doen. Het heeft niet zo mogen zijn. Ineke we wensen je samen met je gezin heel veel sterkte met het verwerken van de leegte die Bert achterlaat.
Op 14 maart zaten we aan in Bras, het restaurant van Berts voorkeur. In 1980 had hij onze eerste samenkomst in gang gezet. Nu werd het zijn laatste lunch. Dit keer was hij stiller dan gewoonlijk. Ik herinner me dat hij zei:
– Morgen zijn verkiezingen, wat gaan jullie stemmen?
– Ineke is ziek, ze kan geen stap zetten.
– Ik ben naar de supermarkt gegaan. Met de rollator doe ik daar één uur over.
– Dat de beurskoersen zakken is niet leuk voor Jeroen.
-Maya en Aidan zijn perfect tweetalig.
-Iers is een moeilijk te verstaan soort Engels.
– Jeroen zei: “Als jij van je fiets valt moet ik je voortaan drie maal in de week opzoeken; dat kun je me niet aandoen!”
– Wat mij betreft lunchen we op 6 april weer, dus niet uitstellen.
-Willen jullie me naar huis brengen, ik heb het koud.
Bert zat al in de auto, Lex en Miel vouwden zijn rolstoel er in. Ik gaf Bert een hand.
“Tot gauw Bert”, “Ja, tot gauw”, zei hij.
Beste Ineke, Jeroen en Diana,
Van harte gecondoleerd met het overlijden van Bert.
Voor mij was Bert de “vaderlijke” vriend van Rob.
Hartelijke groeten, Tera.
Lieve Ineke,
Dat kwam toch onverwacht, het bericht van Berts overlijden. Zo dicht op de gezellige lunch in Leusden op 15 februari. Bert nog zo enthousiast en trots dat hij (weer) bridgelessen kon geven. We wisselden ervaringen uit met de aankoop van onze Audi Q’s. Ook spraken we af richting zomer om weer bij elkaar te komen. Dat zouden Jan en ik regelen. Iets om naar uit te kijken.
Het mocht niet zo zijn. Met Jan en Hennie hebben we afgesproken dat de geplande lunch gewoon doorgaat zij het zonder Bert. Je hoort van ons.
Inmiddels is het afscheid van Bert achter de rug. Wat is zijn persoon mooi “neergezet” in al zijn eigenschappen en vriendenkringen. Prachtig ook hoe jullie kinderen en schoonzoon over hem spraken. Kostbaar!
Ongeveer 18 jaar geleden ontmoette ik Bert voor het eerst aan de bestuurstafel van de KVEO. Kees Breed had mij gevraagd om eens aan de vergadertafel plaats te nemen om te kijken of een bestuursfunctie iets voor mij was. Ik moet je zeggen dat ik er snel uit was. De belangrijkste reden dat ik volmondig ja kon zeggen was de humor van Bert. Als er zo vergaderd kon worden, dan was ik in. En zo geschiedde. Uiteindelijk ben ik 16 jaar bestuurslid geweest.
Dat we na de KVEO nog steeds contact hebben met elkaar is bijzonder en tekent de wederzijdse waardering.
Ik weet dat Bert het jou niet altijd even makkelijk heeft gemaakt, maar hij was wie hij was. Een intelligent man met veel talenten, een warm hart voor defensie, maar zeker ook voor de mensen.
Amy en ik zijn dankbaar dat we hem gekend hebben.
Wij wensen jou en de (klein)kinderen veel sterkte met die grote lege plek die Bert heeft achtergelaten.
Hartelijke groet ook van Amy. We zeggen graag tot ziens.
Amy en Fred Hoogeland
Amersfoort 1 april 2023
Bert,
Iets meer dan 3 weken geleden zaten wij nog tegenover elkaar aan de bridgetafel en sinds 2 weken geleden kwam daar voor mij, toch nog onverwacht, een einde aan. Je had immers tot dan toe, ondanks jouw beroerde gezondheid de man met de zeis steeds buiten de deur weten te houden.
Ruim 40 jaar heb ik getuige mogen zijn van jouw doen en laten als mede-clublid van BCL en deelgenoot van het clubje bridgers dat jij voor bridgeavondjes om je heen verzameld had.
De laatste tijd met jou als vaste bridgepartner heeft mij veel plezier verschaft.
Dank je.
Lieve Ineke, Jeroen< Diane en de kleinkinderen.
Mijn herinneringen aan vader/vriend/opa Bert zijn vooral:
1. 1973 – 2023: 50 jaar TH reunie
• Sinds ons afstuderen in 1973 hebben wij – 5 studenten – sinds ons afstuderen 2/jr een reünie
• Niet alleen wij, maar van meet af aan ook onze vrouwen en later- zo’n 20 tal jaren lang – ook onze kinderen
• En de kinderen moesten het niet wagen weg te blijven
• De drijvende krachten er achter waren Bert en Ineke
• Voor de goede rekenaars: de 100e reünie hebben we dus net niet met zijn allen gehaald
• Helaas.
1. “Gerijpte studenten
• Beide begonnen we in 1968, als “oude bokken” aan onze studie BDK aan de TH in Eindhoven. Hij onderbrak zijn carrière als Generaal van de TD – commandant van de tankwerkplaats in Soesterberg – om “even” de TH te doen. Ik als HTS-er met een paar jaar commerciële ervaring, die de kans kreeg om in combinatie met een eigen handelsagentschap de aansluiting met de aanstormende Informatie technologie niet te missen
• Dat gaf een band. Ouder, wijzer en met een gezin. Hij zelfs met medestudenten “als kostganger” in huis om zijn vrolijke leefwijze te kunnen bekostigen.
• Beide met een brede interesse. Altijd in voor een discussie over politiek, beleggen, onroerend goed enz.
En dan het liefst met een goed glas bier of wijn
• Genieten van tennispartijtjes zowel samen als met Paul en Louis.
2. Een authentieke persoonlijkheid
• Bert was altijd nadrukkelijk aanwezig en stuurde de gesprekken in de door hem gewenste richting
• Was ook niet bang om heel diepgaande en heel persoonlijke onderwerpen aan te snijden en daarbij zelf het voorbeeld te geven
• Had een heel eigen vorm van humor en maakte het met zijn sarcasme soms voor Ineke best lastig, hoewel die daar altijd laconiek onder bleef
3. Wonen aan de Bosrand
• Een unieke plek aan de Stabrechtse heide
• Door Bert zorgvuldig op prijs/kwaliteitverhouding uitgeselecteerd
• Waar we veel fantastische feesten hebben gevierd, met voor sommigen soms brakke gevolgen
• Waar we onze eerste paardrijlessen hebben op gepikt en leerden galopperen en genieten van de bossen en de prachtige heide. Hebben ervaren – wat onze oosterburen zeggen “Das Glűck der Erde liegt auf dem Rűcken der Pferde
4. Bert: een voorbeeld van “Leven uit en met je schulden”
• Bert had een optimistische toekomst verwachting
• Durfde goed schulden te maken in de verwachting van zijn investeringen te kunnen genieten en aan de waardestijging een leuk bedrag over te houden
• Dus bezat hij – naast de bijbehorende hypotheken – een huis in Leusden (dat hij verhuurde) een appartement in Spanje (voor vakantie en verhuur) en kocht hij ook nog een mooi huis aan de Bosrand in Geldrop (om in te wonen)
• Om dat allemaal te kunnen bekostigen ging hij ook wat doen in de aandelen. Daar kon je leuk in verdienen. En voor opties had je niet veel geld nodig, om posities in te nemen.
• Maar dat ging niet altijd zoals verwacht. En op een gegeven moment vroeg de bank om suppletie. En toen was Leiden in last. Maar Bert hoewel vol zorgen wist creatief hier weer een oplossing voor te verzinnen.
• De appel valt niet ver van de boom en het verbaast dus niet dat Jeroen zijn vader in de effectenhandel is gevolgd.
Dag Ineke, kinderen en kleinkinderen van Bert,
Onze welgemeende condoleance bij het overlijden van jullie Bert, Niet alleen voor jullie maar ook voor anderen is hij van betekenis geweest. Eerste ontmoeting in 1959. Bert was op de KMA 3e jaars cadet en ik eerste jaars. Hij moest de jonge cadetjes enthousiast maken voor het lidmaatschap van de bridge vereniging en cab de Cadetten autosport en motor vereniging CAMV. Jaren later in het bestuur van de KVEO was Bert voorzitter en ik was penningmeester. Toen aan de orde kwam het periodiek aftreden van bestuursleden wilde ik wel aanblijven als ook Bert wilde aanblijven. En Bert wilde aanblijven als ik ook wilde aanblijven.
Goede relatie tussen ons beiden.
Wij, Marian en ik, konden op de crematie plechtigheid niet aanwezig zijn wegens ziekte van ons beiden.
Sterkte en hartelijke groet,
Niek en Marian Felius
Als ik aan Bert denk, dan is het vaak over hoe hij ook in moeilijke omstandigheden steeds het initiatief wist te behouden en de zaken naar zijn hand wist te zetten
Zoals bij voorbeeld bij een kasten-inspectie op de KMA, omstreeks 1960 door compagniescommandant majoor Kees Reeser:
KR: Koster, je mag geen radio in de PSU-kast hebben!
BK: Waarom eigenlijk niet majoor?
KR: omdat …eh…. eh…
BK: Omdat de kast dan niet meer dicht kan?
KR: Juist! Omdat de kast dan niet meer dicht kan.
BK: Maar als de radio dwars staat, kan de kast prima dicht, majoor.
KR: Wel, Koster dan mag het niet omdat …eh….eh…
BK: omdat ik stroom van het Rijk gebruik?
KR: Precies! Omdat je Rijks-stroom gebruikt!
BK: Maar mijn radio gebruikt batterijen, majoor.
KR (rood aanlopend): Nou dan mag het niet omdat ….eh….eh…
BK: omdat je een luister-vergunning moet hebben?
KR (opgelucht): Juist! Omdat je geen luister-vergunning hebt!
BK: maar die heb ik wel, majoor.
KR: (roder kleurend en weglopend) nou, Koster, dan mag het niet, omdat het verboden is. Doe nu je kast dicht!
Bert, je bent onvergetelijk.
Rust zacht, vriend.
Eric Warlicht
Toen ik vorige week het bericht ontving dat Bert was overleden, moest ik direct denken aan een uitnodiging van Bert op 1 mei 2022. Bijna 11 maanden geleden. Vooruitlopend op zijn overlijden nodigde hij ons reeds uit voor een gezellig samenzijn in het Theehuis Eldorado te Woudenberg,
Dat was kenmerkend voor Bert. Herinneringen aan vroeger moet je nog bij leven samen delen was toen zijn credo. Voor sommigen misschien ongewoon, of wellicht afwijkend. Vooral dat afwijken hoorde bij Bert. En zo herinner ik mij Bert altijd, toen we nog samen in actieve dienst waren. Hij kon personen ongeacht hun rang op ludieke wijze ontregelen. Daar heb ik vaak van mogen genieten. Die herinneringen kwamen weer boven in het Theehuis Eldorado. Ik mis onze “bilateraaltjes”.
Bert was voor mij een prettige baas, een gezellige collega en een fijne vriend.
Honni soit qui mal y pense.
Vaarwel Bert,
Herman Geerlings
Ik betuig mijn deelname bij het overlijden van Bert.
Voor mij betekent het afscheid heel wat.
Vanaf 2006 heb ik deelgenomen aan de vergaderingen van SOI. (NVOG). Als voorzitter leidde hij deze heel goed. Bert mocht ik heel graag.
Ik wens u allen veel sterkte bij dit afscheid voor nu en de toekomst.
Allereerst mijn medeleven en condoleances aan zijn vrouw Ineke, kinderen en kleinkinderen.
Bert was van 1975 tot 1993(!) bestuurslid van de VTDO. In zijn laatste jaren als voorzitter heb ik hem (ik was jong kapitein) voor het eerst leren kennen. Hij leidde zowel de bestuurs- als ALV vergaderingen op een zodanige ontspannen en toch ook strakke wijze, met veel humor, dat ik daar veel van heb opgestoken.
“Heb altijd aandacht voor degene met wie je aan tafel zit en/of spreekt”, was zijn motto en ik die wijze les van hem alle jaren daarna gebruikt tot de dag van vandaag!
Gesprekken met Bert waren altijd een feestje: inhoudelijk goed, scherp én met humor.
Het verlies van Bert is een verlies voor ons allen.
Rob van Oirschot
Kol b.d. TD
Herinnering aan Bert Koster van Ans van Eijken en Rob Gruijters
Het zal kort na het millennium zijn geweest dat wij ons aan wilden melden bij de bridgevereniging BCL. In die tijd een grote vereniging die thuis was in boerderij de Krakhorst in Leusden. Op de donderdag werd nog in drie lijnen gespeeld en er bestond een wachtlijst voor nieuwe leden.
Om lid te kunnen worden was er zelfs sprake van een heuse ballotage.
De voorzitter kwam bij ons thuis in Achterveld om te beoordelen of wij:
A wel geschikte personen waren om lid te kunnen worden en
B of wij überhaupt wel iets van het bridgen begrepen.
Ter voorbereiding hadden wij een aantal bridgeboeken moeten leren en Bert kwam ons hoogstpersoonlijk in Achterveld overhoren aan de hand van een aantal spellen, om te beoordelen of wij iets van het bridgen begrepen hadden
Zittend aan het hoofd van onze eettafel.
Afijn! Zijn conclusie was dat mevrouw er wel wat van begreep, maar over meneer had hij zo zijn twijfels. Toch mochten we door.
Hij zag zijn twijfels over Rob bevestigd toen hij kort daarna voor onderzoek op de afdeling Radiologie van het Elisabeth Ziekenhuis moest komen en hij de “archiefmedewerker” Rob met een stapel mappen met foto’s in de wachtkamer voorbij zag komen.
Het verbaasde hem niets. Tot hij op zekere dag bij deze “archiefmedewerker” op de onderzoekstafel lag voor een medisch onderzoek.
Hij viel een momentje stil, wat toch bijzonder was voor een spreker als Bert.
Vele malen heeft hij dit verhaal aan de bridgetafel verteld en in steeds smeuïgere bewoordingen.
Het blijft een leuk verhaal van een man die ons de grondbeginselen van het bridgen heeft bijgebracht en die van heel grote betekenis is geweest voor BCL.
Maar ook een man die oog had voor de uitdagingen waar de vereniging op dit moment voor staat en die hij tot op het laatst bleef steunen.
Koster zeg maar Bert .
Dat was onze kennismaking in oktober 1968 op de TH in Eindhoven. Het begin van een 55 jarige vriendschap,
Er volgende vele feestjes , meer dan 100 reunies.
Vakanties in spanje , samen op skivakanties.
Een jarenlange zakelijke samenwerking.
Een hechte band die voor mij veel betekend heeft.
Een man die je nooit meer vergeet
In de jaren dat Lisa en Bhodi nog klein waren, vierden we verjaardagen en feestdagen vaak samen met Bert en Ineke. Volgens mij zijn we zelfs eens in Leusden geweest met Kerst. Bert was een lieve grapjas die altijd geïnteresseerd luisterde en zelf ook goed was met onverwachte taalgrapjes.
Veel sterkte.
Op 21 maart j.l. is op 87 jarige leeftijd ons lid, oud voorzitter en erelid Bert Koster overleden. Hij was het nog langst levende lid van de club die in 1972 is opgericht. Bert was 47 jaar lid van de club, waarvan liefst 17 jaar als voorzitter.
Hij was niet alleen van grote betekenis voor het bridgen in Leusden, maar ook in het district en ook landelijk genoot Bert bekendheid. Vanwege zijn voorzitterschap van het district verleende de Nederlandse Bridge Bond hem met een Stuur. Het Stuur is een onderscheiding die is ingesteld om leden van de BridgeBond die zich als bestuurslid buitengewoon hebben ingespannen te eren en wordt toegekend door de NBB.
Zijn diverse voorzitterschappen kenmerkten zich door toewijding, inzet, onnavolgbare humor en relativerend vermogen. Dit leidde tot een authentieke voorzitter stijl.
Een opsomming van activiteiten is haast niet te doen, maar een aantal voorbeelden wil ik wel benoemen: Initiatiefnemer van de Cafédrive en later de Horeca drive, de Nacht van Leusden en het Leusdens kampioenschap.
Een andere passie van Bert was het geven van Bridge cursussen. Heel veel Leusdenaren zullen zich het bridge spel eigen gemaakt hebben via de cursussen van Bert. Er is zelfs een bridgeclub uit voortgekomen. De speelavond was de dinsdag en later is die club samengegaan met de Bridge Club Leusden en sindsdien speelt die club dus op 2 speelavonden.
Bert was ook iemand die innovatie en vernieuwing aanmoedigde. De dinsdagavond club werd een niet-roken club, wat nu de standaard is geworden. Ook kwam er plek voor het recreatief bridgen, wat tegenwoordig ook de aandacht krijgt die het verdient. Bert was dus ook een visionair.
Als er een crisis ontstond, zoals bijvoorbeeld de brand in de Krakhorst, die velen van ons zich nog wel zullen herinneren, nam Bert vanzelfsprekend de leiding en zorgde hij ervoor dat we een week later weer konden bridgen. Het grote netwerk wat hij bezat werd dan zeer effectief ingezet.
Een bridge club heeft ook kader nodig, waaronder wedstrijdleiders. Bert vond het geen probleem ook deze mensen op te leiden tot Clubleider A en B. Het werven van vrijwilligers kon Bert als geen ander.
Legendarisch waren de ALV’s waarin mensen achteraf zelf verbaasd waren dat ze een taak op zich hadden genomen. Met zijn kenmerkend gebruik van humor en overredingskracht creëerde hij zijn eigen vrijwilligers leger.
Ik heb Bert ook leren kennen als een begenadigd tekstschrijver. Toen we een van onze lustra vierden, ik meen in Venray, begon hij zijn dankwoord speech ca. 1 uur voor het einde van het lustrum te schrijven. Ik herinner mij het verhaal nog goed. Als een volleerd cabaretier zette hij diverse mensen met zijn typische humor in de spotlight. Ik herinner mij de geweldige sfeer in de zaal nog goed.
Ik denk dat hij dat kon omdat hij oprecht in mensen geïnteresseerd was. Hij kende de leden, bouwde een goede band met de mensen op en wist precies hoe hij ze moest benaderen. Het vinden van de juiste “toon die de muziek” maakt was een goed ontwikkelde vaardigheid van Bert.
Kortom, Bert kreeg zaken voor elkaar door mensen bij elkaar te brengen en ieder zijn/haar plek te geven die ze verdienden. Voor een hulpvraag bij Bert kon je altijd terecht, en nooit tevergeefs.
Vorig jaar vierde BCL haar 50-jarig jubileum, wat in het najaar gevierd zou worden. Bert wilde dit nog per se meemaken en zo geschiedde. Met hulp van Ria van Tilburg, altijd zijn assistente gebleven, heeft hij van dat weekend zeer genoten. Zijn klus was volbracht.
Daarna zelfs nog bridgen op dinsdag en donderdag avond. Hij kwam dan zelf met zijn auto, die wij wel even moesten parkeren, en ging genieten van zijn spelletje en de mensen. In november opperde Bert nog het idee om toch maar weer een cursus te starten om Piet Lagas te ontlasten. Als je van iemand kan zeggen dat hij in zijn harnas is gestorven, dan is het toch wel Bert.
Een bijzonder mens is van ons heengegaan.
Droevig nieuws, wij delen in jullie verdriet en wensen jullie veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Wij herinneren Bert als een duidelijke aanwezige en plezierige man met een groot gevoel voor humor en bindende eigenschappen tijdens onze jaarlijkse fietsweek.
We wensen Ineke, kinderen en kleinkinderen veel sterkte bij het verwerken van het overlijden van Bert.
Bert heeft in ons (bridge) leven altijd een belangrijke rol gespeeld.
Als penningmeester bij Bridgeclub Leusden heeft Hennie jarenlang prettig samengewerkt met Bert als voorzitter van Bridgeclub Leusden. HIj was een voorzitter die altijd luisterde en heel goed leiding gaf aan vergaderingen en daarbij aan de club.
We herinneren hem als een voorzitter die altijd met veel humor de zaak leidde.
Als bridgedocent heeft Piet veel van Bert geleerd. Hij liep onder andere stage bij hem en deed examen bij hem. Hij heeft overigens ook als voorzitter van de Nederlandse vereniging van bridgedocenten jarenlang leiding geven aan deze vereniging. Hij gaf zijn lessen altijd met enthousiasme en doorspekt met veel humor en dat heeft hij tot het allerlaatst toe gedaan.
We zullen zijn bevlogenheid, enthousiasme en kwaliteiten helaas moeten missen.
Lieve Ineke, Diana en Sjaco,
Ook langs deze weg mijn medeleven met het verlies van Bert! Het blijft een groot afscheid van een bijzondere man die ik al vanaf mijn 18e heb mogen kennen.
De diners bij de Chinees en Wok zullen me altijd bij blijven daar waar hij ons heeft geleerd te reflecteren op ons afgelopen jaar. En natuurlijk dat hij ons midden in de nacht lief naar Alicante bracht en ons nog veel later in de nacht al puzzelend aan tafel ons aam het opwachten was. Hij als geen ander snapte hoe dierbaar onze vriendschap is en was.
Wat mij het meest bijblijft als ik aan hem denk, is dat hij ALTIJD scherp van geest was, zelfs toen z’n lichaam hem in de steek begon te laten.
Dankbaar voor al die jaren met elkaar en die oneindig vele ervaringen die we met elkaar hebben mogen delen.
De mooie herinneringen zal ik altijd met me meedragen, jullie heel veel sterkte samen en blijf dicht bij elkaar!
Veel liefs Marc
Lieve Ineke, Diana en steven, Jeroen en Carmen,
Ik wens jullie heel veel sterkte bij het verwerken van jullie verlies.
Wat kan ik zeggen over Bert, of oom Bert, zoals ik hem nagenoeg mijn leven lang genoemd heb.
Ontzettend veel natuurlijk…. maar daarmee ook teveel om op te noemen. De gezamenlijke vakanties, zeilen, Pasen, wintersport, de bezoeken over en weer in Rijssen en Leusden. etc. etc.
Maar wat mij het meest bij is gebleven en wat ook het meest indruk op mij heeft gemaakt is de onvoorwaardelijke vriendschap tussen Bert en mijn vader Harry.
Een vriendschap zo hecht en onverwoestbaar dat ze stand hield zelfs tot voorbij de dood van mijn vader.
Elke keer als ik Bert sprak vertelde hij mij hetzelfde.. ongelofelijk dat Harry er niet meer is.. en wat mis ik hem verschrikkelijk.
Bert heeft een vol en rijk leven gehad en ik hoop dat hij op zijn laatste reis ook Harry weer terug zal vinden.
Bij een vriendschap als die van hun zou mij dat in ieder geval niet verbazen.
Nou Bert, op jouw begrafenis geen woorden van Harry zoals jij dat altijd verwacht en in gedachten had.
Maar het is goed zo.
Rust zacht.
Jeroen
Ineke en kinderen, gecondoleerd met dit grote verlies, wij hebben goede herinneringen aan hem, veel van hem geleerd, het was altijd gezellig bridgen met hem. veel sterkte de komende tijd.
Lieve Ineke, kinderen en kleinkinderen,
We zijn dankbaar voor de mooie jaren die we met Bert en natuurlijk ook met jou Ineke hebben gehad. Zijn humor, belangstelling, gezelligheid zal ons altijd bijblijven. 15 februari hebben we nog geluncht met de afspraak dat we dit snel weer, en dan bij ons, zouden doen. Het heeft niet zo mogen zijn. Ineke we wensen je samen met je gezin heel veel sterkte met het verwerken van de leegte die Bert achterlaat.
Laatste Lunch
Op 14 maart zaten we aan in Bras, het restaurant van Berts voorkeur. In 1980 had hij onze eerste samenkomst in gang gezet. Nu werd het zijn laatste lunch. Dit keer was hij stiller dan gewoonlijk. Ik herinner me dat hij zei:
– Morgen zijn verkiezingen, wat gaan jullie stemmen?
– Ineke is ziek, ze kan geen stap zetten.
– Ik ben naar de supermarkt gegaan. Met de rollator doe ik daar één uur over.
– Dat de beurskoersen zakken is niet leuk voor Jeroen.
-Maya en Aidan zijn perfect tweetalig.
-Iers is een moeilijk te verstaan soort Engels.
– Jeroen zei: “Als jij van je fiets valt moet ik je voortaan drie maal in de week opzoeken; dat kun je me niet aandoen!”
– Wat mij betreft lunchen we op 6 april weer, dus niet uitstellen.
-Willen jullie me naar huis brengen, ik heb het koud.
Bert zat al in de auto, Lex en Miel vouwden zijn rolstoel er in. Ik gaf Bert een hand.
“Tot gauw Bert”, “Ja, tot gauw”, zei hij.
Dag Bert, Bonsoir mon Ami.
Charles
Beste Ineke, Jeroen en Diana,
Van harte gecondoleerd met het overlijden van Bert.
Voor mij was Bert de “vaderlijke” vriend van Rob.
Hartelijke groeten, Tera.
Moergestel, 31 maart 2023
Lieve Ineke,
Dat kwam toch onverwacht, het bericht van Berts overlijden. Zo dicht op de gezellige lunch in Leusden op 15 februari. Bert nog zo enthousiast en trots dat hij (weer) bridgelessen kon geven. We wisselden ervaringen uit met de aankoop van onze Audi Q’s. Ook spraken we af richting zomer om weer bij elkaar te komen. Dat zouden Jan en ik regelen. Iets om naar uit te kijken.
Het mocht niet zo zijn. Met Jan en Hennie hebben we afgesproken dat de geplande lunch gewoon doorgaat zij het zonder Bert. Je hoort van ons.
Inmiddels is het afscheid van Bert achter de rug. Wat is zijn persoon mooi “neergezet” in al zijn eigenschappen en vriendenkringen. Prachtig ook hoe jullie kinderen en schoonzoon over hem spraken. Kostbaar!
Ongeveer 18 jaar geleden ontmoette ik Bert voor het eerst aan de bestuurstafel van de KVEO. Kees Breed had mij gevraagd om eens aan de vergadertafel plaats te nemen om te kijken of een bestuursfunctie iets voor mij was. Ik moet je zeggen dat ik er snel uit was. De belangrijkste reden dat ik volmondig ja kon zeggen was de humor van Bert. Als er zo vergaderd kon worden, dan was ik in. En zo geschiedde. Uiteindelijk ben ik 16 jaar bestuurslid geweest.
Dat we na de KVEO nog steeds contact hebben met elkaar is bijzonder en tekent de wederzijdse waardering.
Ik weet dat Bert het jou niet altijd even makkelijk heeft gemaakt, maar hij was wie hij was. Een intelligent man met veel talenten, een warm hart voor defensie, maar zeker ook voor de mensen.
Amy en ik zijn dankbaar dat we hem gekend hebben.
Wij wensen jou en de (klein)kinderen veel sterkte met die grote lege plek die Bert heeft achtergelaten.
Hartelijke groet ook van Amy. We zeggen graag tot ziens.
Amy en Fred Hoogeland
Amersfoort 1 april 2023
Bert,
Iets meer dan 3 weken geleden zaten wij nog tegenover elkaar aan de bridgetafel en sinds 2 weken geleden kwam daar voor mij, toch nog onverwacht, een einde aan. Je had immers tot dan toe, ondanks jouw beroerde gezondheid de man met de zeis steeds buiten de deur weten te houden.
Ruim 40 jaar heb ik getuige mogen zijn van jouw doen en laten als mede-clublid van BCL en deelgenoot van het clubje bridgers dat jij voor bridgeavondjes om je heen verzameld had.
De laatste tijd met jou als vaste bridgepartner heeft mij veel plezier verschaft.
Dank je.
Lieve Ineke, Jeroen< Diane en de kleinkinderen.
Mijn herinneringen aan vader/vriend/opa Bert zijn vooral:
1. 1973 – 2023: 50 jaar TH reunie
• Sinds ons afstuderen in 1973 hebben wij – 5 studenten – sinds ons afstuderen 2/jr een reünie
• Niet alleen wij, maar van meet af aan ook onze vrouwen en later- zo’n 20 tal jaren lang – ook onze kinderen
• En de kinderen moesten het niet wagen weg te blijven
• De drijvende krachten er achter waren Bert en Ineke
• Voor de goede rekenaars: de 100e reünie hebben we dus net niet met zijn allen gehaald
• Helaas.
1. “Gerijpte studenten
• Beide begonnen we in 1968, als “oude bokken” aan onze studie BDK aan de TH in Eindhoven. Hij onderbrak zijn carrière als Generaal van de TD – commandant van de tankwerkplaats in Soesterberg – om “even” de TH te doen. Ik als HTS-er met een paar jaar commerciële ervaring, die de kans kreeg om in combinatie met een eigen handelsagentschap de aansluiting met de aanstormende Informatie technologie niet te missen
• Dat gaf een band. Ouder, wijzer en met een gezin. Hij zelfs met medestudenten “als kostganger” in huis om zijn vrolijke leefwijze te kunnen bekostigen.
• Beide met een brede interesse. Altijd in voor een discussie over politiek, beleggen, onroerend goed enz.
En dan het liefst met een goed glas bier of wijn
• Genieten van tennispartijtjes zowel samen als met Paul en Louis.
2. Een authentieke persoonlijkheid
• Bert was altijd nadrukkelijk aanwezig en stuurde de gesprekken in de door hem gewenste richting
• Was ook niet bang om heel diepgaande en heel persoonlijke onderwerpen aan te snijden en daarbij zelf het voorbeeld te geven
• Had een heel eigen vorm van humor en maakte het met zijn sarcasme soms voor Ineke best lastig, hoewel die daar altijd laconiek onder bleef
3. Wonen aan de Bosrand
• Een unieke plek aan de Stabrechtse heide
• Door Bert zorgvuldig op prijs/kwaliteitverhouding uitgeselecteerd
• Waar we veel fantastische feesten hebben gevierd, met voor sommigen soms brakke gevolgen
• Waar we onze eerste paardrijlessen hebben op gepikt en leerden galopperen en genieten van de bossen en de prachtige heide. Hebben ervaren – wat onze oosterburen zeggen “Das Glűck der Erde liegt auf dem Rűcken der Pferde
4. Bert: een voorbeeld van “Leven uit en met je schulden”
• Bert had een optimistische toekomst verwachting
• Durfde goed schulden te maken in de verwachting van zijn investeringen te kunnen genieten en aan de waardestijging een leuk bedrag over te houden
• Dus bezat hij – naast de bijbehorende hypotheken – een huis in Leusden (dat hij verhuurde) een appartement in Spanje (voor vakantie en verhuur) en kocht hij ook nog een mooi huis aan de Bosrand in Geldrop (om in te wonen)
• Om dat allemaal te kunnen bekostigen ging hij ook wat doen in de aandelen. Daar kon je leuk in verdienen. En voor opties had je niet veel geld nodig, om posities in te nemen.
• Maar dat ging niet altijd zoals verwacht. En op een gegeven moment vroeg de bank om suppletie. En toen was Leiden in last. Maar Bert hoewel vol zorgen wist creatief hier weer een oplossing voor te verzinnen.
• De appel valt niet ver van de boom en het verbaast dus niet dat Jeroen zijn vader in de effectenhandel is gevolgd.
Dag Ineke, kinderen en kleinkinderen van Bert,
Onze welgemeende condoleance bij het overlijden van jullie Bert, Niet alleen voor jullie maar ook voor anderen is hij van betekenis geweest. Eerste ontmoeting in 1959. Bert was op de KMA 3e jaars cadet en ik eerste jaars. Hij moest de jonge cadetjes enthousiast maken voor het lidmaatschap van de bridge vereniging en cab de Cadetten autosport en motor vereniging CAMV. Jaren later in het bestuur van de KVEO was Bert voorzitter en ik was penningmeester. Toen aan de orde kwam het periodiek aftreden van bestuursleden wilde ik wel aanblijven als ook Bert wilde aanblijven. En Bert wilde aanblijven als ik ook wilde aanblijven.
Goede relatie tussen ons beiden.
Wij, Marian en ik, konden op de crematie plechtigheid niet aanwezig zijn wegens ziekte van ons beiden.
Sterkte en hartelijke groet,
Niek en Marian Felius
Onze oprechte deelneming met het overlijden van Bert.
Je man, Vader en Opa.
Van harte sterkte voor nu en in de komende tijd.
Arie en Lia Visser.